• Sevgilinin gönlü, acıklı halimi gördü de, bana acıdı, yandı yakıldı! 0 yanışın kıvılcımları, dünya harmanına düştü; dünya harmanı da yandı, kül oldu!
• Mum gibi yanan yakılan, ağlayan, eriyen bir güzel de, benim canıma bir ateş düşürdü! Öyle bir ateş ki, onun yüzünden taşla demirin canı bile mum gibi eridi!
• O ateşten, gece , binlerce aydın sabah meydana geldi!
• Aşk mahallesinde; "Gönül evine bir pencere açıldı!" diye bir ses duyuldu!
• O nasıl bir penceredir ki, oradan, iğne kadar bile gölgesi olmayan yepyeni, bambaşka bir güneş doğdu!
"Divanı-ı kebir"
"Divanı-ı kebir"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder